Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Festuca scabriculmis & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Petugo(-dis-estoublo-rufo)

Festuca scabriculmis

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Fétuque à chaumes rudes.

Descripcioun :
Aquesto petugo trachis sus li pendis safrous is adré de mountagno. Fai de mato de fueio di mai primo e plegadisso ço qu'èi un proumié biais pèr la recounèisse (èi pamens pas la souleto). La paumo de flour de 5 à 7 cm caup d'espigueto de 10 à 14,5 mm caduno emé 3 à 7 flour qu'an de lemma de 6 à 9,5 mm emé uno arèsto > 1 mm. La coupo de fueio (tihouso de faire) mostro un esclerenchime de countùni (vèire lou dessin).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Festuca
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 7 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Pelouso - Esboudèu - Terraire safrous
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Festuca scabriculmis (Hack.) K.Richt., 1880

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Festuca scabriculmis & Paeonia officinalis

ges
ges
ges
ges
ges
ges
CC
C

Coumpara Petugo(-dis-estoublo-rufo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò